عشت الحياة ذى ما مطلوب منى مش ذى ماانا عايز كان نفسى ابنى ليا حياة لوحدى لكن اضطريت انى اقبل حياتى الى اتبنت ليا علشان كنت متاكد ان الى بناها ليا كان بيحبنى وخايف عليا صدقته وعشت فيها وقبلت بوضعى حتى ولو كان مش عاجبنى علشان بس خايف اخسر الى بحبهم بس اوقات الحب بيكون حبل خشن بيخنقك واوقات بيكون حرير يريحك لكن عرفت انى كنت عايش فى وهم كبير والحياة الى عشت فيها كانت مجرد مصيدة ليا كانت سجن جميل علشان مااقدرش اهرب منه لازم اكون بحبه لكن اكتشفت انى اتخدعت مش قادر اتصور احساسى لما عرفت انى كنت بانخدع باسم الحب حتى الحب الى هو اجمل شىء فى الكون بقى بالنسبة ليا جحيم اتخلق ليا واتفرض عليا انى اعيش فى حتى ولو فيه نهايتى بس اذاى ياربى اعشق انسان واسيبله حياتى وهو بيكتب بايده نهايتى حتى لما كنت بارفعه فى كل درجة كان بينزلنى لتحت لحد ماندفنت تحت الارض وانكتب على قبرى انسان مات علشان حب بجد